پیرامون قرارداد «تجارت
آزاد» میان امپریالیست های امریکا و اروپا و
پی آمدهای آن
امپریالیسم بار
دیگر درصدد تنظیم سندی جهت چپاول هرچه بیشتر خلقهای
جهان برآمده است. اولین دور مذاکرات «قرارداد تجارت آزاد میان
آمریکا و اروپا» در ایالت «ویرجینا» امریکا در شهر
«آرلینگتن» و دومین آن در شهر برلن، پایتخت آلمان در
تاریخ ۱۵
اردیبهشت 1393 برگزار شد.
در این جلسات می
بایست درباره مقدمات تهیه سندی تحت عنوان «قراداد تجارت آزاد
میان آمریکا و اروپا» بحث و تبادل نظر شود.
حزب ما جهت اطلاع خوانندگان
عزیز نشریه توفان می کوشد به بررسی نکاتی که
احتمالا در این سند ملحوظ خواهند شد(با توجه به نکاتی که تاکنون به
بیرون درز پیدا کرده و یا در قراردادهای مشابه ای
نظیر «نفتا» (NAFTA: North
Amerika Free Trade Agreement)
که در زیر به آن اشاره
خواهیم کرد) به پردازد.
هدف از انعقاد قرارداد مذکور در
درجه نخست آماده ساختن یک بازار ۸۰۰
میلیون نفری برای جولان دادن بیش از پیش
کنسرن ها، ابرشرکتها، بانک ها و موسسات عظیم مالی در آمریکا و
اروپا می باشد. این قرارداد در عین حال می بایست در
خفا، به دور از دید وسایل ارتباط جمعی و مطبوعاتِ اروپا و بدون
هیچ نظارتی به تصویب برسد. امری که مخالفت بخشی از
بورژوازی اروپا را نیز بر انگیخته است.
این قرارداد ضوابط موجود
محیط زیست، بهداشت و اغذیه را زیر پا خواهد گذاشت. به حق
و حقوق کارگران و کارمندان این کشورهای لطمات شدیدی وارد
خواهد ساخت.
قرار است این قرارداد
عیارهای قانونی را «هماهنگ» کند!! این به آن معنی
است که از پایین ترین سطح نمونه ی مقررات موجود در
کشورهای شرکت کننده که به نظر تنظیم کنندگان قرارداد «به نفع اقتصاد
است» (که حتما اکثرا استانداردهای امریکایی مورد نظر است)
استفاده خواهد شد.
در قرارداد مزبور هیچگونه
مانعی بر سر راه تجارت آزاد وجود نخواهد داشت. هیچگونه گمرکی به
کالاهای وارداتی، در هیچ یک از کشورهای امضا کننده
تعلق نمی گیرد. نه ممنوعیت واردات و صادرات وجود خواهد داشت و
نه حد و مرزی برای مقدار کالا.
این قرارداد در عین
حال پرداخت یارانه از جانب دولت در هیچ یک از کشورهای
امضا کننده قرارداد برای تولید هیچ کالایی را
برنمی تابد. دولتها از حق سرمایه گذاری در رشته های مختلف
محروم اند. به دیگر سخن این قرارداد هدفی غیر از
دستیابی به سود حداکثر را دنبال نمی کند.
سود حداکثر مفهومی جز از
بین بردن محیط زیست، غارت منابع زیرزمینی،
سوء استفاده از نیروی کار ارزان و در نتیجه محرومیت هر چه
بیشتر طبقه کارگر و کارمندان در همه زمینه ها و اعمال نفوذ و کسب قدرت
در عرصه اقتصاد جهان ندارد. برای اینکه بیشتر به ماهیت
این قرارداد پی ببریم بد نیست که به یکی از
قراردادهای مشابه که امپریالیسم امریکا در آن شرکت دارد،
مختصر اشاره ای بکنیم.
«نفتا» (NAFTA) قرارداد تجاری مشابه ای است که در سال ۱۹۹۱ میلادی میان آمریکا، کانادا و
مکزیک منعقد شد. طبق این قرارداد طی ۱۵ سال
می بایست تمام محدودیت های تجاری و سرمایه
گذاری میان این سه کشور از بین می رفت.
جمعیت
این سه کشور قریب به ۴۷۰
میلیون نفر است. حجم کالا و سرمایه هایی که در
این سه کشور در جریان است، امروز به ارقام نجومی رسیده
است. تجارت نامحدود کالاهای صنعتی و کشاورزی و نیز
سرمایه گذاری میان این کشورها بدون هیچ مانعی
ـ گمرکی و یا حجمی ـ در جریان است.
برای
آمریکا مزایای این قرارداد چشم گیر بوده است.
«کارل
هیلز» یکی از روسای سازمان شورای روابط خارجی
امریکا در یادداشتی می نویسد: «اگر امریکا
می خواهد که همچنان از رقابت پذیرترین بخش های اقتصاد
جهان باقی بماند، باید علاوه بر «نفتا» قرارداد های مشابه
ای، اما فراتر از مرزهایش منعقد کند».
در واقع
قرارداد تجارت آزاد میان امریکا و اروپا (TTIP: Transatlantic Trad and Inwestment Partnership) تحقق نظریه «کارل
هیلز» است.
امروز
کانادا بزرگترین وارد کننده کالاهای آمریکایی و
مکزیک دومین محسوب می شود. روزی 2
میلیارد دلار کالا به کانادا و یک میلیارد دلار در
جنوب آمریکا به مکزیک جابجا می شوند. بدون شک کانادا و
مکزیک نیز از مزایای این قرارداد بی بهره
نیستند، ولی همانگونه که در اروپایِ واحد آلمان قدرتمند در راس
قرار گرفته و بیشترین بهره از هر نظر (چه صنعتی چه سرمایه
ای) نصیبش می شود، قطعا در قرارداد جدید TTIP شرکت ها و بانک ها و کنسرن های امریکایی
قدرتمندتر از گذشته و پیروز واقعی این قرارداد خواهند بود.
نمایندگان
سندیکاهای کارفرمایان
آلمان معتقدند که این قرارداد بر مبنای بالاترین
عیارهای متحدالشکل موجود در اروپا تنظیم خواهد شد. اما در عمل
شرکت ها بر مبنای قرارداد جدید قادرند برخلاف قوانین موجود در
کشورشان محصولات غذایی تغییر ژن یافته را
تولید و یا وارد کنند.
یا
به فنآوری«فرکینگ» (شکست هیدرولیکی-استفاده از
گازهای موجود در لایه های سنگی زیر
زمینی) برای تولید گاز از زیرزمین که از نظر
متخصصین محیط زیست توام با مخاطراتی است(نظیر آزاد
شدن بیش از حد گاز متان که باعث گرمایش بیشتر جهان می
شود)، روی می آورند. یا مثلا دولت مطبوعشان را در صورت
تعطیل یک نیروگاه اتمی وادار به پرداخت خسارت کنند و ...
لازم به
تذکر است که قانون تجارت آزاد ابدی خواهد بود و هیچ دولتی
حق تغییر آن را ندارد، مگر اینکه کلیه
کشورهای امضا کننده با تغییر آن موافقت کنند. در غیر
این صورت دولت خاطی مجبور به پرداخت جرایم سنگین خواهد
شد. در این زمینه تصمیم نیز با یک مجمع
دادرسی خواهد بود که تحت نظارت قوانین جزایی و
اقتصادی هیچیک از کشورهای امضا کننده قرارداد، قرار
نخواهد داشت. علیرغم این، این نکته را نیز باید
افزود که تصویب این قرارداد، فعلا در آغاز راه است. به علت رقابت
شدید امپریالیست های غرب انعقاد این قرارداد قطعا
با موانعی مواجه خواهد شد. مثلا در عرصه های کشاورزی،
فناوری ژنتیک، قوانین مهار شرکت های سرمایه
گذاری، تولیدات پزشکی، فرهنگی و ... اختلافات
عمیقی موجود است. برای نمونه فرانسه اعلام کرده است که اگر
منافع و مصلحت این کشور در زمینه کشاورزی و تولیدات
فرهنگی (فیلم های سینِمایی) در نظر گرفته
نشود، مذاکرات را تحریم خواهد نمود.
به
دلایلی که طی مقاله به آن اشاره رفت، غرب برای
تصویب این قرارداد شتاب دارد. زیرا به قول «چارلز ملوری»
از موسسه امریکایی «آسپن»: «جهان تغییر کرده است و
زمان بیش از پیش به زیان غرب عمل می کند. تاثیر و
نفوذ کشورهایی نظیر آلمان و امریکا در جهان پیوسته
به سود کشورهایی نظیر چین، هند، برزیل و ... روبه
کاهش است» و درست به همین دلیل یک بازار بی در و
پیکر بزرگ می تواند بر قدرت غرب بویژه آمریکا به
افزاید.
حتی
انستیتوی «ایفو»(IFO: Institut für Witschaftsforschung موسسه برای پژوهشهای اقتصادی) در آلمان، در یک بررسی ۵۰ صفحه
ای پیش بینی کرده است که TTIP به زیان کشورهای فقیر در حال توسعه خواهد بود.
زیرا در اثر رقابت شدید دربازار امریکا و اروپا به تدریج
بازار در انحصار امضا کنندگان قرارداد قرارخواهد گرفت که در نتیجه بازندگان
اصلی کشورهای در حال توسعه، بویژه کشورهای
افریقای شمالی و غربی که با اروپا روابط تجاری
گسترده دارند و نیز سایر کشورهای آسیای خواهند بود.
صادرات امریکا در واقع جای آنها را خواهد گرفت. تحقق این
قرارداد نئولیبرالی درآمد سرانه آفریقایی ها را
بیش از این کاهش خواهد داد. و یک فاجعه اجتماعی بوجود
خواهد آورد. اگر در نظر گیریم که بخش اعظم مردم افریقا در حال
حاضر، در نبرد با مرگ و زندگی، فقر و گرسنگی، بی آبی و
عدم وجود نیروی برق، بی دارویی و مرگ و میر
بچه.... به سر می برند، وای به روزی که در اثر عملی شدن
قرارداد و تعطیل صدور کالا از افریقا به اروپا، وضع وخیمتر از
امروز شود.
این
قرارداد در اصل گام بزرگی در جهت تحقق بخشیدن به سیاست
جهانی سازی سرمایه بشمار می رود. بیان این
ادعا که رشد اقتصادی باعث بالا رفتن سطح درآمد و زندگی مردم و
پایین آمدن درصد بی کاری در کشورهای امریکا و
اروپا خواهد شد، دروغی بیش نیست، که قصد فریب و تطمیع توده ها را دارد.
کیست که نداند سرمایه داری برای رسیدن به حداکثر
سود سعی در کاهش دستمزد و حقوق کارگران و کارمندان را دارد و برای به
اصطلاح تحقق بخشیدن به سیاست ریاضت اقتصادی ماشین
بیکارسازی اش دایم در حال تولید و باز تولید است.
اما
بیداری مردم و مخالفت آنها با این قرارداد امری قابل
پیش بینی و اجتناب ناپذیر است. حزب چپ ها، حزب سبزها،
آتاک(ATTAC: Association pou une Taxationde Trancaktion
financieres pour) که
اخیرا ۷۶۰۰۰۰ امضا در مخالفت با TTIP جمع کرده است، سازمانهای حمایت از مصرف کننده
بیش از شصت سازمان و گروه مخالف TTIP و .. در آلمان به مخالفت
برخاسته اند. بدون شک در سایر کشورهای اروپایی نیز
چنین جنبشی به راه افتاده است. چنین به نظر می رسد که اگر
فشار از بیرون به پارلمان تازه انتخاب شده اروپا بزرگتر شود، تصویب TTIP به راحتی میسر نباشد.
حزب ما با
حرکت از خصلت ضد امپریالیستی خود از کلیه
ایرانیان مقیم اروپا و امریکا دعوت می کند که
وسیعا در افشای این قرارداد ارتجاعی و ضد مردمی
شرکت جویند و به مخالفین و مبارزین امریکایی
و اروپایی عملا یاری رسانند.
بر گرفته از توفان شماره 172 تیر ماه 1393 ژوئیه سال 2014، ارگان
مرکزی حزب کار ایران(توفان)
صفحه حزب کار ایران (توفان) در شبکه جهانی اینترنت
نشانی پست الکترونیکی(ایمیل)
http://rahetoufan67.blogspot.se/
http://www.kargareagah.blogspot.se/
سایت
کتابخانه اینترنتی توفان
http://toufan.org/ketabkane.htm
سایت آرشیو نشریات توفان
http://toufan.org/nashrie_tofan%20archive.htm
توفان در توییتر
https://twitter.com/toufanhezbkar
توفان در فیسبوک
https://www.facebook.com/toufan.hezbekar
توفان درفیسبوک به زبان انگلیسی
https://www.facebook.com/pli.toufan?fref=ts