ریشه های پناهندگی در استعمار نوین است

در توسعه مناطق نفوذ، نقض حقوق ملل، تجاوز و جنگ

ما در نوشتارهای قبلی نشان دادیم که تجاوز به کشورها و توسعه مناطق نفوذ امپریالیستها برای ایجاد رژیمهای دست نشانده و کسب بازار و مواد اولیه و سرکوب مبارزات مردم از علل گوناگونی است که موجب ایجاد سیل آوارگان و پناهندگان در سراسر جهان می شود. در کشور زیمباوه استعمارگران تلاش کردند در زمینهای سفید پوستان که تا دیروز همدست استعمار بودند، ولی انقلاب زیمباوه به آنها این بخت مجدد را داده بود که در زیمباوه ماندگار شده مشروط بر اینکه دانش کشاورزی خویش را به کشاورزان کشورشان منتقل کنند، تنها محصولاتی را کشت دهند که برای فروش در بازارهای اروپائی سود آور باشد. مردم زیمباوه باید گرسنگی بکشند و محصول کشاورزی برای سیر کردن شکم آنها در بازار وجود نداشته باشد، ولی سفید پوستان همدست استعمار حق داشته باشند آزادانه نیاز کنسرنهای اروپائی را برآورده کنند. دولت زیمباوه در مقابل این قلدری کنسرنها مقاومت کرد، پاره ای از استعمارگران را سرکوب کرد و به پاره ای از آنان لجام زد. از آن تاریخ رهبران حزب حاکم در زیمباوه به بزرگترین جنایتکاران تاریخ به مشتی مستبد و رشوه خوار و فاسد بدل شدند. رسانه های گروهی دروغپرداز امپریالیستی افکار عمومی را هدایت کردند و تصاویر معیوب از زیمباوه ارائه نمودند. این سیاستی است که امپریالیسم در سراسر جهان در پیش گرفته و شرایط حداقل زیستِ انسانی را در پای منافع حداکثر و غارتگرانه خویش قربانی می کند.

نمونۀ دیگر کشورهای موزامبیک، مالاوی و اتیوپی می باشند که به علت محدودیت های گمرکی که در اروپا برای واردات شکر وضع شد، تنها در سال 2001، 238 میلیون دلار زیان دیدند.

می بینیم که تنها پرداخت یارانه در کشورهای غنی باعث نابودی کشاورزی در کشورهای فقیر نمی شود، بلکه ایجاد موانع تجاری در کشورهای غنی نیز یکی دیگر از دلایل نابودی کشاورزی در کشورهای در حال توسعه به شمار می آید.

سازمان جهانی توسعه (Oxfam)در سال 2005 برملا ساخت که آمریکا مبلغ 9.4 و اتحادیۀ اروپا 4.2 میلیارد دلار مخفیانه برای تولید ذرت ، برنج، میوه، ارزن، تنباکو و شراب به کشاورزان خود، یارانه پرداخته اند. و به موازات آن با تعیین تعرفه ها و ضوابط گمرکی از واردات کالاهای مشابه از کشورهای در حال توسعه ممانعت به عمل آوردند. پی آمد این عمل رذیلانۀ امپریالیستی این بود که کشاورزان 38 کشوردر حال توسعه افریقایی و آمریکای لاتین نظیر مالاوی، موزامبیک، برزیل و مکزیک و ... زیان ببینند .

چنین روشی از جانب امپریالیستهای آمریکا و اروپا در رابطه با سایر محصولات کشاورزی نظیر چغندر قند، غله، پنبه سالهاست که ادامه دارد و باعث اعتراض شدید کشورهای زیان دیدۀ سازمان تجارت جهانی (WTO) شده است .

سازمان جهانی توسعه (Oxfam) پس از کشف پرداخت یارانۀ مخفی از جانب آمریکا و اتحادیۀ اروپا، بدرستی پیشنهاد محاکمۀ این کشورها را به جرم یک عمل ضد حقوق بشری در محاکم بین المللی داد.

ولی آب از آب تکان نخورد، زیرا آمریکا و اروپا در مقابل این خواست مقاومت کرده و با حرکت از " بند صلح" اساسنامۀ سازمان تجارت جهانی (WTO) خواستار مصونیت خود شدند.

سازمان جهانی توسعه (Oxfam)در عین حال فاش ساخت که دولت آمریکا از سال 2000تا 2005، 25 میلیارد دلار (تقریباً 10 برابر بودجۀ 5 سالۀ کشاورزی در مکزیک) به تولید کنندگان کلان ذرت یارانه پرداخت کرده است. که اگر نمی کرد قیمت ذرت در آمریکا 15 درصد اُفت می داشت، و در نتیجه صادراتی از آمریکا صورت نمی گرفت و قیمت این محصول در جهان افزایش می یافت که این امر بدون تردید به نفع کشاورزان کشورهای در حال توسعه بویژه مکزیک می شد.

در حالی که عکس این ماجرا اتفاق افتاد.

این عمل امپریالیستی بویژه برای 15 میلیون کشاورز مکزیکی که از پیشگامان کشت ذرت در جهان بودند و از قِبَل کشت آن می زیستند، فاجعه آمیز بود. به علت اُفت قیمت ذرت و نیز قهوه در ایالت "چیاپاس" مکزیک امروز 70 درصد از اهالی آن در فقر کامل به سر می برند.

دولت ایالت متحده آمریکا علاوه براین به غلّات، دانه های روغنی، تولیدات لبنی، پنبه، خشکبار، میوه جات و... در سالهای اخیر 20 میلیارد، از بودجه دولت یارانه پرداخته است.

طبق آمار سازمان جهانی توسعه (Oxfam)اگر این پرداخت ها صورت نمی گرفت کشاورزان کشورهای پاراگوئه، آرژانتین، مکزیک، اکوادور، هندوراس، پرو، ونزوئلا و نیز افریقای جنوبی 4 میلیارد دلار بیشتر درآمد می داشتند.

علاوه بر این طی همین مدت دولت آمریکا سالانه 1.2 میلیارد دلار به کشتکاران برنج پرداخته است. اشاره به این نکته نیز ضروری است که این رقم معادل 99 درصد قیمت کل محصول برنج در این کشور می باشد. در نتیجه کشورهای تایلند، اروگوئه، سورینام که صادر کنندۀ عمده برنج به شمار می آیند زیان هنگفتی دیدند.

محصول اصلی کشور اندونزی نیز برنج است. این کشور تا پیش از پیوستن به سازمان تجارت جهانی WTO)) در زمینۀ تولید برنج کاملاً خودکفا بود. اما پس از عضویت در این سازمان و الزاماً از میان بر داشتن تعرفۀ گمرکی، تولید برنج با مشکل جدی مواجه شد، زیرا قیمت برنج در بازار جهانی ارزانتر از قیمت این محصول در خاک این کشور شد. از آنجا که مردم به خرید برنج وارداتی که ارزانتر از محصول داخلی بود روی آوردند و دولت از پرداخت یارانه به کشاورزان برنج خودداری می کرد، تولید برنج تا سرحد نابودی پیش رفت. سویا نیز به مثابۀ غذای اصلی مردم اندونزی دچار همین سرنوشت شد. سازمان جهانی توسعه (Oxfam) می نویسد: "جالب اینجاست که در سال 2007 اندونزی با بحران شدید سویا مواجه شد. زیرا مقدار سویا در بازار یکباره کاهش و قیمت آن افزایش یافت. پس از پی گیری، پلیس اندونزی دریافت که یک شرکت غذایی چند ملیتی(شرکت مادر در آمریکا) 12 هزار تن سویا را با هدف افزایش قیمت در بازار جهانی احتکار کرده است. گفتنی که این اَبَر شرکت بر کلیه زنجیره های تولید و فروش سویا و سایر غلات و نیز بذر تسلط دارد. در عین حال با در اختیار داشتن زمین های مساعد کشت، نیروی کار، بسته بندی و... عملاً تولید فروش غلّه و سویا را به زیر سلطه خود کشیده است. لازم به یادآوری است که طبق گزارش سازمان جهانی توسعه (Oxfam) یارانه ها در اروپا و آمریکا به طورعمده در اختیار شرکت های بزرگ کشاورزی قرار گرفته و سرِ کشاورزانِ خرد عملاً بی کلاه مانده است.

اتحادیه اروپا برای تولید: گوجه فرنگی 300میلیون، صنایع آب میوه گیری 250میلیون و دامداری 1.5میلیارد یورو یارانه می پردازد. در نتیجه قیمت این محصولات در کشورهایی نظیر افریقای جنوبی، مصر، مراکش، شیلی، تونس، آرژانتین، برزیل، کوستاریکا و... به علت عدم توانایی رقابت کشاورزان تنزل یافته است و کشاورزان را در معرض نابودی قرار داده است. علیرغم اعتراض کشورهای در حال توسعه ، مثلاً در سال 2005 اروپا 13 میلیارد دلار بر یارانه خود به دایرۀ کشاورزی افزود.

آمریکا و اروپا در این رابطه تنها نیستند. سایر کشورهای پیشرفته نیز در این دزدی بین المللی سهیم اند. برای نمونه دولتهای کره و ژاپن به کشاورزان برنج، بخش بزرگی از کل یارانه جهانی را که به برنج اختصاص داده می شود، پرداخت می کنند. کشورهای نروژ، سوئیس، ایسلند نیز برای تولید کالاهای اساسی به تولید کنندگان کشور خود یارانه می پردازند.

با حرکت از این واقعیت است که محققین اقتصادی، به درستی اصلی ترین و ریشه ای ترین دلیل گرسنگی در جهان را ، پرداخت یارانۀ دول صنعتی پیشرفته به بخش کشاورزی خود به شمار می آورند.

علاوه بر این زمانی که در کشورهای توسعه نیافته از یک طرف یارانه حذف شود و تنظیم بازار از دست این دولت ها خارج شده و به بخش خصوصی واگذار شود و درعوض کشورهای امپریالیستی محصولات ارزانتر خود را در این کشورها عرضه کنند، عملاً استقلال این کشورها از بین می رود و به امپریالیستهای استعمارگر وابسته می گردند.

کشورهایی که با این امید به سازمان تجارت جهانی پیوستند، تا مشکلات موجود را حل کنند، عملاً پس از چند سال به این واقعیت پی بردند که نه تنها مشکلاتشان حل نشد، بلکه بر آنها افزوده نیز گشت. پی بردند که تبلیغات این سازمان دروغی بیش نبوده و تنها اهداف استعماری درپس آن نهفته بوده است. در نتیجه در برخی ازکشورها، بویژه کشورهای توسعه نیافته کشاورزان با هم متحد شده و تشکل هایی را جهت بررسی مشکلات مذاکره در سازمان تجارت جهانی( (WTOبوجود آوردند. این سازمانها در محل هایی که جلسات سازمان تجارت جهان(WTO) تشکیل می گردند، حضور یافته و به کشورهای پیشرفته اعتراض می کنند. برای نمونه می توان تظاهرات خیل عظیم مخالفین در سال 2000 در سیاتل آمریکا، 2005 در هنگ کنگ و 2003 در مکزیک اشاره کرد. این مخالفان خواهان پرداخت یارانه در کشورهای توسعه نیافته جهت تولید کالاهای اساسی به کشاورزان می باشند.

خودکفا و مستقل بودن در تولید غذا،عوامل عمده در حاکمیت و استقلال کشورها محسوب می شود. کشورهایی که به واردات غذا وابسته اند هرگز قادر به حفظ استقلال خود نخواهند بود.

کشورهای امپریالیستی با تسلط خود بر سازمان تجارت جهان(WTO) عملاً این هدف شوم را دنبال می کنند که در تولید مواد اساسی غذایی سهم عمده در اختیار آنها باشد. در این رابطه نه از بکار بردن وسیع کودهای شیمیایی، نه از نابودی جنگلها، بویژه در افریقا نه از تولید محصولات ترا ریخته(دستکاری شدۀ ژنتیکی) که عملاً تعادل محیط زیست را برهم می زند و آیندۀ زندگی بشریت را با مخاطرات غیر قابل ترمیم مواجه می سازد، ابا ئی ندارند.

در نشست 2015/09/03 کشورهای عضو سازمان تجارت جهانی در کنکون(مکزیک) نمایندگان دولتهای در حال توسعه بار دیگر مخالفت شدید خود را با پرداخت یارانه در کشورهای پیشرفتۀ صنعتی و نیز ایجاد تعرفه های گمرکی در این کشورها اعلام کردند. وزیر تجارت مالزی به مثابه سخنگوی مخالفین گفت: "که کشورهای در حال توسعه نشان دادند که دیگر حاضر نیستند دستورات ممالک ثروتمند را در بست قبول کنند.“

در سالهای اخیر نیز هرگاه سازمان تجارت جهان(WTO) نشستی برگزار کرده، اعتراض گسترده ای در اطراف محل برگزاری صورت پذیرفته و خیابانها را به صحنۀ جنگ و اعتراض های خشونت آمیز مبدل ساخته است.

امپریالیستهای "دموکرات" از اینکه در اثر سیاستهای خانمان براندازشان در کشورهای عقب نگهداشته شده:

در آمد روستائیان در قهقرای خطر فقر قرار دارد، اینکه در اثر فقرعمومی سوء تغذیه بی داد می کند، اینکه به علت عدم وجود بهداشت و درمان کافی سطح مرگ و میر کودکان بالا و متوسط عمر مردم پائین است، اینکه به علت کمبود امکانات آموزشی درصد بی سوادی به اوج خود رسیده است، اینکه عدم وجود آب آشامیدنی بهداشتی انواع و اقسام بیماریهای مرگ آور شیوع یافته است، و...

خم به ابرو نمی آورند.

برای این "دموکراتها" شرایط جانکاه فوق که عرصه را بر مردم این کشورهای استعمار زده تنگ کرده است، اهمیتی ندارد. درصورتیکه در منشور سازمان ملل، امنیت غذایی و بهداشتی جزء حقوق اولیه ذکر شده است. از جمله دلیل مهاجرت میلیونی مردم کشورهای فقرزده به سمت کشورهای غنی را بدون شک باید در این سیاست های امپریایستی فقرآفرین جستجو کرد. امپریالیسم جهانی برای تداوم این غارت ناچار است تا دندان مسلح شود و خلقها را سرکوب کند، تجاوز کند، جنگ راه بیاندازد و مردم جهان را آواره کند. تا امپریالیسم در جهان جولان می دهد و قدرقدرت است مهاجرت میلیونی انسانها، پناهندگی، بی خانمانی پایانی ندارد. اگر نخواهیم برخورد رفرمیستی و هومانیستی به امر پناهندگی داشته باشیم که در عمل ماندن در سطح و غمخواری و فداکاری فردی و نوعدوستی محدود است و به علل رویدادها نمی پردازد و راه حلی هم برای آن ندارد آنوقت باید مبارزه بر ضد استعمار نوین را تشدید کنیم و گور امپریالیسم جهانی را با بسیج خلقها و طبقه کارگر کشورها بکنیم. حزب کار ایران(توفان) در این راه گام بر می دارد و هر گام موفقیت آمیزش گامی کوچک در راه حل مسئله بزرگ پناهندگی است.

بر گرفته از توفان شـماره 190دی ماه 1394ـ ژانویه سال 2016

ارگان مرکزی حزب کار ایران(توفان)

صفحه حزب کار ایران (توفان) در شبکه جهانی اینترنت

www.toufan.org

نشانی پست الکترونیکی(ایمیل)

toufan@toufan.org

لینک چند وبلاگ حزبی

..........................

وبلاگ توفان قاسمی

http://rahetoufan67.blogspot.se/

وبلاگ ظفرسرخ

http://kanonezi.blogspot.se/

وبلاگ کارگر آگاه

http://www.kargareagah.blogspot.se/

سایت کتابخانه اینترنتی توفان

http://toufan.org/ketabkane.htm

سایت آرشیو نشریات توفان

http://toufan.org/nashrie_tofan%20archive.htm

توفان در توییتر

https://twitter.com/toufanhezbkar

توفان در فیسبوک

https://www.facebook.com/toufan.hezbekar

توفان درفیسبوک به زبان انگلیسی

https://www.facebook.com/pli.toufan?fref=ts