"آنکس که باد می کارد، توفان درو خواهد کرد"

پیرامون علل پناهندگی

در حال حاضر مسئلۀ آوارگان و پناهجویان فقیر و جنگ زده، به سمت کشورهای غنی به مسئلۀ روز بدل گشته است. یکی از علل اساسی این "اِکسُدوس" میلیونی، در کنار دخالت ها، تحریکات، تجاوزات نظامی و جنگ آفرینی های امپریالیسم- که توفان پیرامون آنها بسیار سخن گفته است– را باید در اعمال سیاست ها و روش های استعماری سه موسسه "سازمان تجارت جهانی"، "بانک جهانی" و "صندوق بین المللی پول"– به مثابۀ ابزاری در خدمت نئو لیبرالیسم و سرمایۀ کلان بین المللی– بویژه در رابطه با مسئله یارانه و موانع تجاری، نظیر تعرفه های گمرکی جستجو کرد.

می دانیم که سازمان تجارت جهانی یکی از شرایط عضویت در این سازمان را قطع پرداخت یارانه و رفع موانع تجاری نظیر تعرفه های گمرکی تعیین کرده است. اما این شرط گویا برای همه کشورها ی عضولازم الاجرا نمی باشد! از یک طرف ایالات متحده امریکا و کشورهای عضو اتحایۀ اروپا به دلیل پرداخت یارانه های کلانِ کشاورزی و ایجاد موانع تجاری( تعرفه های گمرکی) عملا قدرت رقابت را از صادرکنندگان محصولات کشاورزی کشورهای در حال توسعه(عقب نگاهداشته شده) می گیرند و از طرف دیگر مخالفند که ممالک عقب مانده اجازۀ پرداخت یارانه به کشاورزان خود را داشته باشند و به ایجاد تعرفه های گمرکی برای ممانعت از ورود کالاهای ارزان شده خارجی و حمایت از تولید داخلی دست بزنند و این در حالی است که کشاورزی در زمره معدود عرصه هائی است که کشورهای توسعه نیافته امیدوارند از این طریق به درآمد بیشتری دست یابند. غذای مردم این کشورها در ید اختیار امپریالیستها قرار می گیرد.

"لامپدوزا پلاتفرم"(Lampedusa-Plattform) به درستی می نویسد:

"یکی از دلایل اصلی فرار و آوارگی مردم افریقا را باید درسیاست ضد افریقایی یارانه های امریکا و اروپا علیه افریقا جستجو کرد.". برای نمونه در افریقای غربی قریب به 20 میلیون نفر از کشت پنبه زندگی می کردند؛ ولی با پرداخت کلان یارانه به کشاورزان پنبه در آمریکا و اروپا عملا قدرت رقابت از کشارزان پنبۀ افریقا سلب شده است.

همین امر در مورد محصولات غذایی نیز به چشم می خورد. سازمان توسعهOxfam می نویسد:

"برای نمونه قیمت شیرخشک وارداتی از اروپا به کشورهای افریقایی؛ حتی ارزان تر از شیر تازه در این قاره می باشد. زیرا اَبَر شرکتهایی نظیر شرکت لَبنی "کامپینا"( (Compinaیارانه می گیرند و درنتیجه محصولات دام داران افریقایی با محصولات اروپا و امریکا قابل رقابت نمی باشد. سرمایه داران نئولیبرال که دخالت دولت در امر تولید را مورد نکوهش قرار می دهند در این عرصه استعماری از دول خودی می خواهند به کشاورزان برای تقویت توان رقابت یارانه عطا فرماید. دولت خوب است اگر در خدمت منافع امپریالیسم باشد و دولت بد است اگر بخواهد جلوی منافع استعماری را بگیرد و به تولید ملی توجه کند.

از این رو امریکا و اتحادیه اروپا با انتقاد روز افزون کشورهای در حال توسعه روبرو بوده و هستند. آنها خواهان قطع فوری پرداخت یارانه به شرکت های کشاورزی می باشند. درعین حال بسیاری از کارشناسان بین المللی معتقدند که موانع تجاری در کشورهای غنی باید لغو شود. حذف موانع در کشورهای در حال توسعه(عقب نگاه داشته شده) از یک طرف و پرداخت یارانه کشورهای امپریالیستی به بخش کشاورزیِ خود از جانب دیگر؛ نتیجه ای جز نابودی کشاورزی و نیز رشد سرسام آور بیکاری در این کشورها به بار نمی آورد. لذا این کشورها بدرستی بر این نظرند که سه سازمان: تجارت جهانی، بانک جهانی و صندوق بین المللی پول ابزاری جهت اعمال سیاست های نئولیبرالی و نواستعماری سرمایۀ کلان مالی جهانی به شمار می آیند.

در اینجا بد نیست بصورت جنبی به این نکته اشاره کنیم که بر سردرِ بانک جهانی در واشنگتن این شعار ریاکارنه نقش بسته است که :

" آرزوی ما جهانی فارغ از فقر است"!! این شعار رد گم کن با نیت کتمان واقعیت حک شده است؛ واقعیت آن است که عملکرد این بانک خلاف آن را به ما می نمایاند:

این بانک سالانه 9 میلیارد دلار(4/1کل وامهای پرداختی) به موسسۀ اعتباری "آی اِف سی"(International Feinance Corporation) می پردازد. این مؤسسه اعتباری نیز یا به بانکها وام می دهد، یا سهام مؤسسات و شرکت را می خرد. برای نمونه "آی اِف سی" در سال 2008 مبلغ 100 میلیون دلار در صندوق مالی(Indian Infrastrucktur Fond) سرمایه گذاری کرد. این صندوق نیز 500 هکتار زمین روستائیان را به ثَمَنِ بُخس و به زور تصاحب کرد. پاسخ اعتراض روستائیان را نیز پلیس با گلوله داد. به این ترتیب 1300 خانوار، قریب به 5000 نفر زندگی خود را از دست دادند.

یک شرکت ویتنامی بنام "اگسون کاپیتال" از سال 2007 تا کنون 27 میلیارد دلار اعتبار از بانک جهانی گرفته است. این شرکت در کشورهای لائوس و کامبوج 50.000 هکتار زمین زراعی را که روستائیان به صورت سنتی روی آن کار می کردند، تصاحب کرد و روی آن نیشکر و نخل روغنی کشت می کند. نتیجه آنکه تنها در کامبوج 18 روستا با150.000 جمعیت با فقر دست و پنجه نرم می کنند و ... طبق آمار و ارقام موجود در اثر فعالیت های اینچنینیِ بانک جهانی تا کنون 3.5 میلیون روستائی در جهان از زمین و در نتیجه از هستی خود ساقط شده اند. می بینیم که بانک جهانی چگونه شعار فریبکارانۀ سردرِ خود را عملی می سازد!!؟

حال بپردازیم به عملکرد سازمان تجارت جهانی:

"گرچه تصمیمات کلی سازمان تجارت جهانی بر اساس و قاعدۀ کلی "اتفاق آراء" بنا نهاده شده است، ولی رهبری این سازمان و نیز بانک جهانی و صندوق بین المللی پول عملا در دست کشورهای قدرتمند صنعتی آمریکا و اروپا قرار دارد. بدون توافق آنها تصمیمی اتخاذ نمی شود به قسمی که روش خصمانۀ آنها این سازمان را شدیداً تحت فشار قرار داده است."(زود دویچه تسایتونگ 19 مِه 2010).

از این رو در سازمان تجارت جهانی سالهاست که دو مسئلۀ قطع یارانه و رفع موانع تجاری مورد مشاجره می باشد. زیرا آمریکا و اتحادیه اروپا، علیرغم تعیین تکلیف برای سایرکشورهایِ عضو این سازمان؛ خود بیشترین رقم را به کشاورزان یارانه می دهند. و درعین حال با تعیین تعرفه های گمرکی جلوی ورود کالاهای کشاورزی را می گیرند. عده ای هم هستند که چشم بر این واقعیت غارتگرانه ی سیاست امپریالیستی می بندند و این ریاکاری را "حقانیت نظام مرفه" سرمایه داری تبلیغ می کنند. ما در زیر می کوشیم که به نمونه های متعدد این سیاست ضد بشری امپریالیسم اشاره کنیم.

روزنامه تسایت(Zeit) به تاریخ 8 مه 2014 می نویسد: "صندوق اتحایه اروپا سالانه مجموعأ 58 میلیارد یورو به کشاورزان یارانه پرداخت می کند" و سپس می افزاید: "بر این رقم باید یارانه های میلیاردی تک تک کشورهای عضو اتحادیۀ اروپا به کشاورزان خود را نیز افزود". "سازمان آلمانی کمک به گرسنگی در جهان" (Deutsche Welthungerhilfe)می نویسد: "کشورهای صنعتی جهان رویهمرفته سالانه 350 میلیارد دلار به کشاورزان خود یارانه می پردازند. تنها کشاورزان آلمان در سال 2000 میلادی، 6.2(شش میلیارد و دویست هزار یورو) یارانه دریافت داشته اند."

لازم به ذکر است که 80 درصد از 58 میلیارد یورویی که صندوق اروپا به صورت یارانه به کشاورزان می پردازد، تنها به کیسۀ 30 درصد از شرکت های کشاورزی بزرگ سرازیر می شود. این شرکت ها از یک طرف شدیداً مکانیزه هستند و در نتیجه تعداد کمی کارگر کشاورز را به کار می گمارند و از جانب دیگر با بکار بست حجم زیاد کود شیمیائی مصولات با کیفت پائین تولید می کنند.

طبیعی است که کشورهای صنعتی که با پرداخت یارانه؛ تولید کلان دارند و در عین حال با وضع تعرفۀ گمرکی جلوی ورود این نوع کالاها را از کشورهای در حال توسعه می گیرند، وقیحانه خواستار برداشتن موانع و تعرفه های گمرکی در سایر کشورها باشند. تا از این طریق بازار صادرات غذا را در دست خود نگهدارند. به همین دلیل کشورهای صنعتی اروپا در حال حاضر با پرداختن یارانه وسیع بزرگترین صادر کنندۀ غلّۀ، گوشت و مواد لبنی در جهان به شمار می آیند و در تعیین قیمت محصولات فوق تاثیر به سزایی دارند.

همانگونه که دربالا اشاره رفت، بخش عمدۀ یارانه ها چه در اروپا و چه در امریکا به شرکت های چند ملیتی تعلق می گیرد که محصولاتی با سطح کیفیت و سلامت پائین تولید می کنند و به علت حجم زیاد تولید در تعیین قیمت محصولات تاثیر عمده ای دارند. بنابراین کشاورزان خرده پا- چه در کشورهای پیشرفته و چه در حال توسعه– نه تنها از پیوستن کشورشان به بازار جهانی سودی نخواهند برد، بلکه زیان هم می بینند. سود اصلی به کیسۀ شرکت های چند ملیتی سرازیر می شود. نقشۀ اخیر امپریالیسم برای ایجاد منطقه آزاد تجاری در اروپا(TTIP) را باید در این رابطه توضیح داد. مؤسسۀ کشاورزی و تغذیۀ فدرال در بُن اعلام کرده است که کنسرن "بایوا" (Baywa Konzern)در سال 2010 میلادی، 13.4میلیون یورو از اتحادیه اروپا یارانه دریافت کرده است. این رقم معادل 1.5 برابر سود خالص این شرکت می باشد. فروش این کنسرن در سال 2010 میلادی معادل 7.9 میلیارد یورو بوده که 66.8 میلیون آن سود خالص می باشد. هنوز22 درصد از درآمد کشورهای OECD از طریق یارانه تأمین می شود. برای مثال در این کشورها در سال 2009میلادی، 180 میلیارد یورو یارانه پرداخت شده است. از این رو کشاورزان آفریقایی و یا آسیایی به دلیل بالا بودن مخارج تولید که از عدم دریافت یارانه ناشی می شود، امکان رقابت با محصولات ارزان اروپا، به دلیل دریافت یارانه های کلان، را نداشته و به ناچار دست از حرفۀ کشاورزی می شویند. طبیعی است که با واردات حجیم محصولات غذایی، کشاورزی و دامداری در این کشورها رو به نابودی هستند. به این نکته نیز باید اشاره کنیم که کشورهای اروپایی علاوه براین صید کلان ماهی در سواحل کشورهای آفریقا ماهیگیران این منطقه را نیز بطور کلی از هستی ساقط ساخته و فقر را گسترش بازهم بیشتری داده اند. در نتیجه به عمق درۀ فقر و ثروت میان کشورهای غنی و فقیر روز به روز افزوده می گردد. کشاورزانی که به ناچار حرفه کشاورزی را رها ساخته اند یا به کار روز مزدی–با مزد ناچیز– روی می آورند و یا به علت بی کاری با فقر و گرسنگی دست و پنجه نرم می کنند. طبیعی است که این روستائیان به امید رهایی از گرسنگی و مرگ به آوارگی روی آوردند و خطر بیماری و حتی مرگ را به جان بخرند و خود را به معنی واقعی کلمه به آب و آتش بزنند و به کشورهای غنی هجوم آورند. یکی از فعالان سیاسی آفریقائی می گفت ما به همان جاهائی می رویم که غذاهای ما را به آنجا برده اند. ما از غذای خودمان تناول می کنیم.

علاوه بر 6 میلیون آواره ای که به کشورهای ایران، عراق، اردن، لبنان و ترکیه پناه آورده و در سخت تری شرایط زندگی می کنند، تنها درسال 2014میلادی, 625000 و در سال 2015 میلادی قریب به یک میلیون به اروپا پناه جسته اند. از سال 2000 میلادی حدود 29000 نفر در دریای مدیترانه جان خود را از دست داده اند. فقط در نیمه اول سال جاری 2500 نفر در دریاجان باخته اند. البته هر چند سال یکبار بحث شدیدی به علت عدم رعایت شرایط سازمان تجارت جهانی از جانب کشورهای غنی در این سازمان در می گیرد، که ثمرۀ چندانی به بار نمی آورد. جراید غربی در بهار سال 2010 اعلام کردند که مشکل یارانه در سازمان تجارت جهانی حل شده و این اختلاف نظر کنار گذارده شده است. "کشورهای صنعتی در جلسۀ سازمان تجارت جهانی که در ژنو تشکیل شد، قول دادند که پرداخت یارانه به کشاورزان خود را قطع کنند. به نقل از "زود دویچه سایتونگ"(19ماه مه 2010Süddeutsche Zeitung). اما واقعیت اینست که این تصمیم هرگز عملی نشد، مثلاً آمریکا و اروپا جمعاٌ 300 میلیارد دلار به کشاورزان، از غلّه گرفته تا پنبه، یارانه می دهند. تنها آلمان تصمیم گرفته است که از سال 2014 تا 2020 میلادی سالانه 612 میلیارد یورو به کشاورزان یارانه بپردازد. نقل از ترانس پارنسی(مؤسسۀ شفاف سازی). اعطای یارانه به مؤسسات عظیم کشاورزی پنبه؛ مثال بارزی در این زمینه است. بعضی از کشورهای فقیر در آفریقای غربی به صورت سنتی صادر کنندۀ پنبه بودند. کشاورزانِ پنبه ی این کشورها؛ تنها بین سالهای 2001 تا 2002 میلادی، 300 میلیون دلار زیان دیده اند.

امپریالیستها با سازوکار دلار و یورو، با ابزار استعماری بانک جهانی، صندوق بین المللی پول، سازمان تجارت جهانی و یا اخیرا مناطق آزاد تجاری روز به روز بیشتر دسترنج مردم جهان را دزدیده و تکه هائی از آنها را پیش مردم کشور خودشان پخش کرده تا نارضائی ناشی از شکاف طبقاتی را کاهش دهند؛ ولی هر روز شکاف میان فقر و ثروت میان کشورهای تحت سلطه و امپریالیستها و در درون خود این کشورها میان طبقات زحمتکش و اغنیا بیشتر می شود. سرمایه داری امپریالیستی با سیاستهای غارتگرانه نئولیبرالی خویش قادر نیست بر این مشکل غلبه کند. هجوم پناهده به ممالک امپریالیستی از استرالیا گرفته تا اروپا و آمریکا محصول نظام غارتگر سرمایه داری است. آدمخواری و بی وجدانی و استتار و دروغگوئی و ریاکاری در بطن ماهیت امپریالیستها وجود دارد. آنها این سیاست را تا کنون اعمال می کردند و مطبوعات آنها بر رویشان با یاری اندیشمندان تئوریک آنها سرپوشهای نژادی و توجیه گرانه می گذاردند. ولی اکنون هجوم میلیونی پناهنده به جائی رسیده است که سرپوش گذاری بر آن ممکن نیست. حال باید کشتار میلیونی آنها را در آینده نزدیک کتمان کنند. همه این تبهکاری ها از ماهیت سرمایه داری بر می خیزد زیرا مالکیت خصوصی بر وسایل تولید را مقدس می دارد و آرمانگرائی خصوصی و به فکر خویش بودن و فرد گرائی را به جای انساندوستی و همنوع دوستی و توجه به مردم و جماعت را تبلیغ می کند. جوامع به سوی انفجار پیش می روند و تنها احزاب کمونیستی واقعی، احزاب انقلابی و ضد رویزیونیستی هستند که می توانند مبارزه توده ها را رهبری کرده و از میان این راه های پر سنگلاخ و تیرهای زهرآگین دشمنان بی رحم طبقاتی به سر منزل مقصود و به سوسیالیسم برسانند. حزب کار ایران(توفان) در ایران این وظیفه تاریخی را به عهده گرفته است.

حزب ما مجددا در مورد علل پناهندگی و سیاستهای امپریالیستی در این زمینه سخن خواهد گفت.

بر گرفته از توفان شـماره 189آذر ماه 1394ـ آذر ماه سال 2015

ارگان مرکزی حزب کار ایران(توفان)

صفحه حزب کار ایران (توفان) در شبکه جهانی اینترنت

www.toufan.org

نشانی پست الکترونیکی(ایمیل)

toufan@toufan.org

لینک چند وبلاگ حزبی

..........................

وبلاگ توفان قاسمی

http://rahetoufan67.blogspot.se/

وبلاگ ظفرسرخ

http://kanonezi.blogspot.se/

وبلاگ کارگر آگاه

http://www.kargareagah.blogspot.se/

سایت کتابخانه اینترنتی توفان

http://toufan.org/ketabkane.htm

سایت آرشیو نشریات توفان

http://toufan.org/nashrie_tofan%20archive.htm

توفان در توییتر

https://twitter.com/toufanhezbkar

توفان در فیسبوک

https://www.facebook.com/toufan.hezbekar

توفان درفیسبوک به زبان انگلیسی

https://www.facebook.com/pli.toufan?fref=ts