در کنفرانس ضدامنیتی مونیخ چه گذشت

شصتمین کنفرانس امنیتی مونیخ 16 فوریه 2024 در شهر مونیخ آلمان برگزار شد که مقامات 180 کشور در آن شرکت کردند. در این کنفرانس 800 نفر، از جمله 50 تن از روسای دولتهای جهان حضور داشتند.

سایۀ بحرانهای اوکراین، غزه و یمن در این کنفرانس سنگینی میکرد. ایران و روسیه همانند سال گذشته به این کنفرانس، که تحت سلطۀ غرب و بر اساس منویات آنها برگزار میشود دعوت نشده بودند.

آنچه در این نشست به عیان ملموس بود عدم هماهنگی غرب در برخورد به مسئله اوکراین و مسئله مرگ عنصر منفوری به نام «الکسی ناوالنی» در زندان روسیه بود.

در حالیکه زلنسکی رئیس جمهور دست نشاندۀ اوکراین با جملاتی حزنانگیز و دراماتیک از غرب طلب کمک مالی، اسلحه و مهمات بیشتر میکرد گفت: «از من نپرسید که جنگ کی پایان خواهد یافت، بلکه از خودتان سئوال کنید»!!

گرچه جان مردم اوکراین برای غرب اهمیتی ندارد و تا زمانی که جنگ اوکراین برای سیاستمداران و صنایع نظامی به صرفه باشد آنها، به ویژه امپریالیسم آمریکا، آنرا طولانیتر خواهند کرد، حتی اگر صدها هزار نفر در این جنگ جان خود را از دست بدهند، ولی واقعیت اینست که در صورت پیروزی جمهوریخواهان در انتخابات نوامبر آینده و قطع کمکهای اوکراین از سوی این کشور، اروپا به هیچ وجه قادر نخواهد بوند که این کمبود را جبران کند. در واقع شبح ترامپ بر فضای کنفرانس مونیخ در گشت و گذار بود یعنی همان کسی که رای جمهوریخواهان را در کنگره در رابطه با کمک 60 میلیارد دلاری به اوکراین منفی ساخت، همان کسی که کشورهای اروپائی را که زیر 2% از تولید ناخالص ملی خود را خرج تسلیحات ناتو میکنند تهدید کرد که در صورت نیاز آنها به حمایت آمریکا، ما از آنها دفاع نخواهیم کرد.

آقای «جی دی وانس» نمایندۀ بلامنازع ترامپ در این کنفرانس در واقع «بند را آب داد»، زمانی که گفت «آمریکا معتقد است که در آینده چین دشمن اصلی است و به همین دلیل تایوان به کمک فوری نیاز دارد».

ترامپ در واقع استراتژی جنگ علیه رقیب تجاری بزرگ آمریکا را دنبال میکند. «وانس» در ادامه میافزاید «اسرائیل هم باید با پول و اسلحه مورد حمایت قرار گیرد، بنابراین آمریکا قادر به پرداخت کمک به اوکراین نخواهد بود».

اما صدراعظم آلمان که در دولت ائتلاف سه حزبیاش سیاست راهبردی میلیتاریستی جنگ علیه روسیه را دنبال میکند برعکس آقای «وانس» در این کنفرانس گفت: «جنگی که در مرکز اروپا در جریان است به از خودگذشتگی ما نیاز دارد. پولی که ما امروز میبایست برای امنیت آینده (تکیه از ماست) خود به پردازیم قطعا در زمینههای دیگر (بخوان در زمینههای رفاهی و اجتماعی) کم خواهیم آورد». این در حالی است که دولت آلمان در سال جاری، 2% از تولید ناخالص ملی را که ناتو برای هر کشور عضو در زمینه تجهیزات نظامی تعیین کرده است به مصرف رسانده است و اکنون وزیر دفاع (بخوان وزیر جنگ) این کشور حتی خواهان افزایش این مبلغ به 4% شده است! تنها در سال گذشته دولت آلمان 100 میلیارد یورو خرج خرید اسلحه کرده است. به نظر میرسد که امپریالیسم آلمان سیاست رهبری اروپا در جنگ علیه روسیه را دنبال میکند.

در این رابطه امانوئل ماکرون رئیس جمهور فرانسه که او هم داعیه رهبری اروپا را در سر میپروراند و در این رابطه رقیب سر سخت آلمان به شمار میآید، روز دوشنبه 26 فوریه در کنفرانس «کمک به اوکراین» اعلام کرد که «فرانسه حضور ارتش کشورهای غربی در اوکراین را پیشنهاد میکند». او با علم به اینکه بسیاری از کشورهای اروپائی از جمله آلمان با این پیشنهاد توافق نخواهند کرد، اضافه کرد: «هر کشوری میتواند راسا و مستقلا در این مورد تصمیم بگیرد». مکرون که در واقع روی سخنش با صدراعظم آلمان بود اضافه کرد: «خیلی از آدمها که امروز «هرگز، هرگز» میکنند، همان کسانی هستند که دوسال پیش میگفتند «تانک؟ هرگز، هرگز، هواپیمای جنگنده؟ هرگز، هرگز، موشکهای دوربرد؟ هرگز، هرگز!!». هم اکنون آمریکا و اعضای ناتو صدراعظم آلمان را که مخالف تحویل موشکهای دوربرد «تاوروس» (Taurus)- به مسافت 500 کیلومتر- به اوکراین است شدیدا تحت فشار قرار دادهاند.

در حالیکه «رابرت کیتس» رئیس اسبق سیا بر این نظر است که با سقوط شهر «آودیوکا» در استان دونباس، ارتش روسیه امکان پیشروی بیشتر و سریعتر پیدا کرده است و عملا ابتکار عمل را در جنگ اوکراین در دست دارد، شکاف بین متحدان اوکراین در ماههای اخیر، دولت اوکراین را بیش از پیش نگران کرده است. حتی در محافل اروپائی اغلب این پرسش مطرح است که آیا متحدان غربی اوکراین بدون کمک آمریکا قادرند از جنگ دفاعی علیه روسیه حمایت کنند یا نه؟

به جرات میتوان گفت که کنفرانس امنیتی مونیخ علیالاصول در خدمت مجهز کردن هر چه بیشتر ارتشهای کشورهای غربی جهت هر چه ناامنتر کردن جهان برگزار شد. بی جهت نیست که «فریدریش مرتس» (Freidrich Merz)، رهبر حزب دمکرات مسیحی آلمان (CDU) و «روبرت هابک» (R. Habeck) وزیر اقتصاد این کشور (از حزب سبزها) هر دو بر این نظرند که «چه ترامپ در انتخابات ریاست جمهوری آینده آمریکا پیروز شود چه نشود آلمان باید با تقویت قدرت نظامی و گسترش تسلیحاتی، اروپا را تقویت کند»! بدون اینکه مشکل تامین مالی این حجم از بودجۀ دفاعی را حل کرده باشند. واقعیت اینست که اروپائیها ناچارند سیاستهای ایالت متحدۀ را، که در جهت تضعیف هم روسیه و هم اروپا اتخاذ شدهاند عملی سازند، در صورتیکه عواقب این سیاست چه از لحاظ امنیتی و چه به لحاظ اقتصادی گریبان مردم این کشورها را سخت میفشارد. فشار به مردم برای آنها اهمیت ندارد و با سیاست نشر دروغ، سانسور، سرکوب و روسستیزی و دیوسازی از ولادیمیر پوتین رئیس جمهور منتخب و محبوب در میان مردم روسیه تلاش دارند خفقان، سرکوب، نارضائی عمومی را هدایت و کنترل کنند.

از سوی دیگر واقعیت اینست:

که اوکراین حتی با پشتیبانی همه جانبه ناتو قادر نیست بر روسیه غلبه کند. بسیاری از کارشناسان براین نظرند که جنگ در اوکراین نه تنها به بن بست نرسیده است، بلکه روسیه به علت برتری نظامی در حال پیشروی است. در حالیکه زلنسکی به دلیل خالی بودن خزانۀ مالی و انبارهای مهمات کشور و نیز واپس زدن آمریکا و ته کشیدن انبار مهمات کشورهای اروپائی، امکان تهیه تجهیزات و مهمات لازم در جنگ برایش به حداقل ممکن رسیده است. علاوه بر همۀ اینها او به 500 هزار سرباز نیاز دارد که علیرغم فراخوان واجدین شرایط، کسی حاضر به شرکت در جبهههای جنگ نیست. اما روسیه گرچه با تحریمهای بیسابقه غرب که رقم آنها به 1867 فقره رسیده است روبروست، با حفظ نرخ ارز کشور، رشد ذخیرۀ مالی و رشد 4/3 اقتصادش پنجمین اقتصاد اروپا به شمار میآید. حتی بانک جهانی افزایش رشد اقتصادی در روسیه را در سال 2024 پیش بینی کرده است.

در این رابطه آنچه مانند خاری درچشم گردانندگان کنفرانس میخلد، تغیر قطببندی جهان است که نه تنها از نظر اقتصادی که حتی از نظر نظامی نیز به ناتو و سردمدارانش افسار زده و نشان داده است که دیگر دورۀ یکهتازی، تجاوز و تعرض به تمامیت ارضی سایر کشورها به پایان رسیده است.

بنابر آنچه در کنفرانس مونیخ گذشت میتوان گفت که نتیجه ملموس و مطلوبی برای گردانندگان ناتوئی آن به بار نیآورد، بلکه به جرات میتوان گفت که با شکست مواجه شد.

برنامه سرشار از دروغ و سانسور کانال یک تلویزیون آلمان (ARD) اعتراف کرد: «در پایان کنفرانس درماندگی و یاس بر چهرۀ شرکت کنندگان نقش بسته بود». بی جهت نیست که ناتوئیها در نظر دارند که «در آینده این کنفرانس را با تعداد کمتر و نیز مسائل محدودتر و مهمتر برگزار کنند!...».

گردانندگان ناتوئی کنفرانس مذکور در عین حال برای جبران شکست کنفرانس، که با تابلوی امنیت ولی گسترش جنگ و ناامنی برگزار شد، با علم کردن مسئله مرگ «ناوالنی» در زندان و دعوت از همسر وی و نیز هواکردن مجدد پرچم کاذب «زن زندگی آزادی» و دعوت از عناصر معلومالحالی چون مسیح علی نژاد (معصومه علینژاد قمیکلا)، رضا پهلوی و نازنین بنیادی کوشیدند تا افکار عمومی را از سیاستهای جنگ افروزانه خود منحرف سازند.

اما نگاهی کوتاه به نامۀ مادر ناوالنی به همسر پسرش مبنی بر هرزگی وی و دوری جستن از سرنوشت پسرش، در حقیقت دوروئی و تزویر گردانندگان کنفرانس مونیخ، که به قصد سوءاستفاده از مرگ ناوالنی همسر وی را دعوت کرده تا به عنوان ابزاری علیه روسیه استفاده کنند برملا میکند.

هر آنچه در این کنفرانس در تقویت ناتو برای به اصطلاح دفاع از اوکراین جد و جهد شد، در رابطه با جنایات اسرائیل در غزه نه توافقی برای آتش بس حتی موقت صورت گرفت و نه سخنی از راه حل دودولتی به میان آمد. برعکس، «کنفرانس امنیت مونیخ» به رهبری ناتوئیها به دولت اسرائیل برای ادامۀ جنایاتش در غزه نه تنها چراغ سبز نشان دادند، بلکه به ادامۀ حمایتهای مالی و تسلیحاتی به این کشور جعلی وفادار ماندند.

این حمایت بیشرمانه در حالی صورت میگیرد که ارتش اسرائیل بیش از 30 هزار فلسطینی که 12000 تن از آنان کودکان و نوزادان (حماسیهای «تروریست» فردا!!؟؟) بودند را در غزه به هلاکت رسانده، 70 درصد خانههای مسکونی غزه را منهدم ساخته، بیماری در آنجا شیوع یافته، گرسنگی همهگیر شده و سازمان ملل گزارش داده که غزه در معرض خطر قحطی است. رهبران صیهونیست آدمخوار اسرائیل نیز علنا قصد تخلیه ساکنان غزه را بیان میدارند و از جوامع بینالمللی میخواهند که آنها را در کشورهای جدید میزبان سکنی دهند!! حتی نیویورک تایمز نوشت: «کوچ اجباری فلسطینیها از غزه جدی است» و هشدار داد که «آمریکا باید با افراطگرائی مقابله کند».

اما همین روزنامه در ادامه نوشت که: «به طور روز افزون این طور به نظر میآید که آمریکا این جنگ را برای حذف تمام ساکنین غزه تضمین و پا نویسی کرده است». اگر نام این رفتار ضدبشری نسلکشی و جنایت جنگی نیست پس چیست؟ اما سران ناتوئی شرم نمیکنند که علیرغم تمام این جنایات به حمایت از اسرائیل ادامه دهند و بیشرمانه خود را حامی حقوق بشر و طرفدار آزادی نیز جلوه دهند.

اما اسرائیل علیرغم «عرّ و تیز»هائی که شب و روز در ملاء عمومی پیرامون پیروزی بر حماس میکند در عمل شکست خورده است. زیرا علیرغم اقوال روزمرهاش، هنوز با گذشت بیش از پنج ماه از تجاوز به نوار غزه، حماس را شکست نداده، بلکه با وی یعنی با «یک سازمان تروریستی» به عنوان طرف مقابل نزاع جهت مذاکره برای آتشبس و تبادل اسراء، با شرکت اربابش آمریکا و نیز مصر و قطر بر سر یک میز نشسته است.

انزوای اسرائیل در جهان روبه افزایش است. تنها در جریان دادگاه بینالمللی لاهه 52 کشور عملا اسرائیل را محکوم کردند. هر هفته در اقصی نقاط جهان از آفریقا گرفته تا آسیا، از آمریکا و آمریکای لاتین گرفته تا اروپا صدها هزار نفر در دفاع از فلسطین و علیه جنایات اسرائیل در غزه به خیابانها میآیند.

دعوت گردانندگان کنفرانس مونیخ از افراد مزدوری چون رضا پهلوی، نازنین بنیادی و معصومه علی نژاد قمیکلا که از بعد از به بار آوردن خیمهشببازی «منشور انقلاب» 8 نفره که در اثر یکهتازی و سلطهجوئی «وارث تاج و تخت» به آن سرنوشت مفتضح و در عین حال شرمآور ختم شد و همچون قصری مقوائی فروریخت، در واقع به ملت ایران دهن کجی و توهین بزرگی کردند.

امنیتنمایان جنگطلب که چپ و راست کشور ایران را به حمله نظامی تهدید میکنند، باید هم، چنین عناصری را به کنفرانس ضدامنیتی مونیخ دعوت کنند چون آنها نیز «سر مار را در ایران می بینند» و خواهان تجاوز نظامی به ایران هستند.

معصومه علینژاد قمیکلا، نرگس محمدی، شیرین عبادی، سپیدۀ قلیان، بهارۀ هدایت و خیل عظیم اصلاحطلبان به نمایندگی فکری افرادی نظیر غنینژادها، مرعشیها و زیبا کلامها و...هر یک به نوعی خود را در خدمت اهداف سیاسی، اقتصادی و نظامی غرب قرار داده و خواهان تحریم هر چه بیشتر ایران و در نهایت تجاوز نظامی به ایران برای تعویض رژیم ج. ا. با رژیم دلخواه غرب میباشند. در اینجا بد نیست که به نکاتی از نامۀ بهاره هدایت به مثابه نمایندۀ فکری عُشاق غرب که چند ماه پیش در زندان نوشته است اشاره کنیم.

او در نوشته نسبتاّ مفصل خود تحت عنوان «ایدۀ لیبرال نمایندگی روشنی در اپوزیسیون ندارد»، با وقاحتی کم نظیر مینویسد: « ما... انقلاب 57 را سیاهترین تاریخ معاصر این سرزمین میشناسیم...» او در عین حال از «جهانی که درون 57 زاده شده» میگوید ولی کلامی از وابستگی رژیم شاه به غرب به ویژه از پس از کودتای 28 مرداد 1332 که عملاّ پایههای انقلاب مردمی 1357- که یکی از 4 انقلابات بزرگ تاریخ جهان به شمار میآید- از همان زمان بنا شد، سخنی به میان نمیآورد.

و از اینکه شاه به مثابه نوکر آمریکا و انگلیس پس از کودتا با قلع و قمع کردن کلیه نیروهای دموکرات و آزادیخواه عملا دست بیش از 100 هزار آخوند را جهت تحمیق تودهها در اقصی نقاط ایران باز گذاشت، و وقتی خمینی به ایران آمد جملگی به کادر او تبدیل شدند، بر قلم نمیراند. زیرا ایشان وظیفه خود میداند که شاه را به مثابه نوکر غرب در کنف حمایت خود گیرد. ایشان که از «فضای 57» مینالد نمیگوید که این «سربازان» شه ساخته و در اختیار شیخ قرار گرفته بودند که آن «فضای 57» را آفریدند و به آن تداوم بخشیدند. زیرا به دیدۀ ایشان بقا و رشد کشور در گرو وابستگی به غرب میباشد و چپ، خائن به کشور است زیرا با غرب سر ستیز دارد!!

اینکه «اسلام سیاسی» محصول دورۀ پهلوی، عامل سرکوب دموکراتها و چپها است و در عمل دموکراسی را در نطفه خفه کرد، در چارچوب فکری خانم هدایت و سلطنت طلبان همفکر ایشان محلی از اِعراب ندارد.

به دیدۀ ما این آوای سلطنتطلبان و لیبرالهای ناقصالخلقه ایران در کوبیدن چپ که به طور عمده کمونیستها مدّ نظرشان هستند، آبشخورش همان غربی است که نمیبایست در دورۀ انقلاب 57 علیه آن میبود و مردم ایران میبایست به ادامۀ سلطه آنان تن در میدادند. این دو نیرو امروز نیز که غرب برای چنگ انداختن کامل بر میهن ما خیز برداشته و از هر فرصتی، از جمله کنفرانس ضدامنیتی مونیخ استفاده میکند، وظیفه خود را قِداست بخشیدن به غرب و توجیه جنایات آنها از یک سو و حمله به چپ از سوی دیگر قرار دادهاند تا با دخالت غرب هم رژیم استبداد اسلامی را براندازند و هم از شر چپ خلاص شوند. چه خیال خام و باطلی!

باید با صدای رسا به ایشان و همفکرانش گوشزد کرد آنکس که با ساقط کردن دولت ملی مصدق، دیکتاتوری وابسته با همه عواقبش را به مردم ما تحمیل کرد همین «جهان معرفتی» غرب شما بود. ما را به خیر تو امید نیست لطفاّ شرّ مرسان! همین که شما و همفکرانتان چشم امید به «غرب در جهانی که غربی است» دوختهاید کافی است، لطفاّ از پیچیدن نسخۀ زهرآگین برای مردم میهن ما صرفنظر کنید و خود همانند فرقه رجوی، سلطنتطلبان ،معصومه علینژاد قمیکلاها، شیرین عبادیها، گلشیفته فراهانیها، نرگس محمدیها، علی کریمیها، مهتدیها و.... به دامن «جهان معرفتی غرب» پناه ببرید! شمارا به خیر و ما را به سلامت! شما در وادی آویزان شدگان به «غرب طرفدار آزادی، دموکراسی و حقوق بشر» تنها نیستید همنوایان شما که با دلارهای «غرب آزاد» تطمیع شدهاند گوی سبقت را از شما ربودهاند. (جملات در گیومه همگی از نامه خانم هدایت نقل شدهاند).

معصومه قمیکلا عنصر خودفروخته دیگری که ناتوئیها وی را به مونیخ دعوت کرده بودند برای ارضای اربابان خود وقیحانهتر پا روی حقایق گذارد. او در مصاحبه با روزنامۀ «دی ولت» (Die Welt) در عین کتمان تجاوز ناتوئیها به رهبری آمریکا به خاورمیانه و نادیده انگاردن ترورهای 75 ساله اسرائیل، جمهوری اسلامی را مسئول ترورها و ناامنی در منطقه مینمایاند! او در این مصاحبه میگوید «حمله 7 اکتبر به خانوادههای اسرائیلی یک حمله از قبل تنظیم شدۀ حماس و ج.ا. ایران بود. ما راه دیگری نداریم جز نابود کردن حماس، حزبالله و یمن. مردم فقیر ایران باید پول خود را به حزبالله و حماس بدهند(!!) همین طور در سوریه، لبنان، عراق. این تروریستها همه به هم کمک میکنند. حماس تنها نیست».

این عنصر منحط و خودفروخته این دروغها را به این دلیل ردیف میکند تا از سوئی اسرائیل را در کنف حمایت خود گیرد و از سوی دیگر امپریالیسم آمریکا و نوچهاش اسرائیل را ترغیب به حمله و تجاوز به ایران کند. او در همان مصاحبه خطاب به ضدامنیتچیهای مونیخ میگوید: «اگر آلمان، اروپا و آمریکا حرف مارا در سال گذشته در جریان مهسا امینی میشنیدند و رژیم ایران را ساقط میکردند (یعنی به ایران حمله میکردند) امروز حماس قادر به حمله به اسرائیل نبود(!!) و این نه تنها برای خاورمیانه که برای جهان مزیت دارد.

دولت آلمان هنوز تردید دارد که رژیم ایران را در لیست تروریستی قرار دهد(!!) رژیم ایران برای دموکراسی در جهان خطرناک است. لذا باید این رژیم را نابود کرد، در غیر این صورت آنها به آلمان ضربه خواهند زد». از تمام در یوزگیهای این مزدور فقط یک چیز مستفاد میشود و آن اینکه غرب باید به ایران حمله کند و بر سر میهن و مردم ما همان آورد که بر سر فلسطین، افغانستان، عراق، سوریه، لیبی، یمن و...آورد

نقل ازتوفان شماره 289ارگان مرکزی حزب کارایران فروردین ماه1403

^{www.toufan.org}

^{وبلاگ توفان قاسمی}

^{http://rahetoufan67.blogspot.se/}

^{وبلاگ ظفرسرخ}

^{http://kanonezi.blogspot.se/}

^{http://toufan.org/ketabkane.htm}

^{سایت آرشیو نشریات توفان}

 ^{http://toufan.org/nashrie_tofan%20archive.htm}

^{توفان در توییتر}

^{https://twitter.com/toufanhezbkar}

^{توفان در فیسبوک}

^{https://www.facebook.com/hezbekar.toufan.3/}

^{توفان درفیسبوک به زبان انگلیسی}

^{https://www.facebook.com/pli.toufan?fref=ts}

^{توفان درشبکه تلگرام}

^{https://telegram.me/totoufan}