دادگاههای
امپریالیستی
برای تحقق
عدالت
نیستند، ابزاری
درجهت توسعه
نیات شوم آنها
هستند (2)
برای
یادآوری
بازگردیم به
مصاحبه خانم
«کارلا دلپونته»
با مجله
«اشپیگل» که در
طی آن گفتار
زیر را بر
زبان آورد:
«مجله
«اشپیگل»: آیا سیاستمداران
آمریکایی
دستورات خاصی
به شما دادهاند
که درباره
کوزووها
تحقیق نکنید؟
«کارلا دلپونته»: خیر، در غیر
این صورت میتوانستم
علنی شکایت
کنم. اما
«مادلین
آلبرایت» (Madeleine
Albright)،
که در آن زمان
وزیر امور
خارجه بود،
تلفنی به من
گفت: کارلا،
دست به عصا
باش، هوای
«راموش
هارادینای» (RamushHaradinaj) را داشته
باشید، در غیر
این صورت شورشهایی
در کوزوو رخ
خواهد داد.».
حال خوب
اسست که ما
خوانندگان
توفان را با
این هیولا
آشنا سازیم که
قادر است در
کوزوو شورش به
پا کند تا
ببینید که
متحدان
آمریکا در
زمان تجزیه
یوگسلاوی چه
جنایتکارانی
بودند و
دادگاههای
امپریالیستی
چگونه به آنها
برخورد کردهاند.
نخست مجرم
و نه متهم را
بشناسیم:
«راموش
هارادینای» (Ramush Haradinaj) در
روستائی در
یوگسلاوی
سابق در 3 ماه
مارس 1968 میلادی
به عنوان پسر
یک کشاورز به
دنیا آمد و رشد
کرد.
وی در
زمان تجاوز
ارتش ناتو به
یوگسلاوی به
علت جنایات
غیرقابل
کتمانی که
مرتکب شده بود[1][1] توسط
دادگاه بینالمللی
کیفری لاهه -
که برای بررسی
رویدادها در
کشور
یوگسلاویِ
سابق تشکیل
شده بود - در
بین مارس تا
سپتامبر سال
۱۹۹۸ به جنایت
علیه بشریت و
جنایت جنگی
علیه صربها و
آلبانیاییها
در جریان جنگ
کوزوو متهم
شد.
این
جنایتکار
ولی در
۳ آوریل ۲۰۰۸
از تمامی
اتهامات
وارده به صورت
معجزهآسا
تبرئه گردید.
ماوقع جریان
چگونه بود.
وی در یک
خانواده
مسلمان به
دنیا آمد و
مدعی است که
زندگی سکولار
داشته و
مسلمان نیست،
توگوئی
سکولاریسم
فقط ناظر بر
مخالفت با دین
اسلام است و
نه همه ادیان.
در سخنرانیای
که وی در 23
سپتامبر 2013 در
دانشگاه
کلمبیا در آمریکا
برای جلب نظر
اربابش ایراد
کرد، با بیشرمی
بیان کرد:
«اعضای
خانوادهاش،
نسل اندر نسل
کاتولیک بودهاند
و خود وی نیز
اساساً نمیداند
چرا و چطوری
واقعاً
مسلمان شده
است.». وی برای
اثبات این
ادعایش اضافه
کرد که: «وی
هرگز برای
ادای نماز یا
هر چیز دیگری -
منظورش حتما قضای
حاجت بوده است
- به مسجد
نرفته است. او
وابستگی
مذهبی
«اجباری» خود
به اسلام را
به زمان حکومت
عثمانی در
آلبانی باز میگرداند.»
جنایت
سازمان یافته
و رسوایی
«راموش
هارادینای» در
ماه مه سال 2000،
با سربازان
روسی در یک
محل ایست
بازرسی
KFOR درگیری
پیدا کرد.
سربازان روسی
یک اسلحه
تهاجمی
سوئیسی را در
صندوق عقب
ماشین وی کشف
کردند و می
خواستند او را
دستگیر کنند.
وی در 7 ژوئیه
2000، به همراه
تعدادی از
مریدان خود برای
آشوب و راهزنی
به سمت ملک
رقیب
آلبانیایی-
کوزووئی خود راه
افتاد.
حضور وی در
منطقه تحت
نفوذ رقیب
منجر به تیراندازی
و پرتاب
نارنجک دستی
شد. در مورد
علل درگیری
نظریات
گوناگونی
ابراز شده
است. بر اساس
نسخهای که
توسط موسسه
برای گزارش
جنگ و صلح در لندن
منتشر گردید (Institute
for War and Peace Reporting) یکی از
دلایل این بود
که طایفه رقیب
میخواستند
جویا شوند
اجساد افراد
مجروح و مفقود
فامیلشان به
دست طایفه «هارادینای»ها در کجا دفن
شدهاند. این
امر موجبات
خشم «راموش
هارادینای» را
فراهم کرد. بر اساس
گزارش
محرمانه
دیگری مورخ 29
دسامبر 2003 که
توسط خدمات
اطلاعاتی
سازمان ملل
متحد (CIU- Central Intelligence
Unit)
منتشر شده
است، گویا
اختلاف بر سر تجارت مواد
مخدر بوده
است. «راموش
هارادینای» به این خانه
حمله کرده
زیرا گویا
آنها در تجارت
مواد مخدر
رقیب وی محسوب
میشدهاند.
به گفته خدمات
اطلاعاتی
سازمان ملل
متحد (CIU)، وی میخواسته
60 کیلوگرم
کوکائین را که
احتمال نگهداریاش
را در نزد
آنها میداده
است، سرقت
کند. چنین
گزارشی را نیز
قبلا یک
روزنامه
سوئیسی به نام
(Weltwoche) منتشر
کرده بود.
در هر صورت، «راموش
هارادینای» در
تیراندازی
مجروح شد و
مجبور به فرار
گردید. ولی یک
هلیکوپتر
آمریکائی که
ظاهرا ناظر بر
اوضاع بود، وی
را فورا به
اردوگاه
نظامیان
آمریکایی برد
و از آنجا
برای درمان
بیشتر، وی را
به بیمارستان
نظامی ایالات
متحده در شهر
«لند اشتول» (Landstuhl)
در آلمان در
ایالت راین
لند فالز
منتقل کرد. به
این ترتیب
معلوم میشود
که نظامیان
آمریکائی نیز
نسبت به
سرنوشت 60
کیلوگرم کوکائین
بیتفاوت
نبودهاند. در
خاتمه مقامات
آمریکایی
متهم میشوند
که در جریان
تحقیقات
سازمان ملل در
مورد این
رویدادها
دخالت کردهاند
که طبیعتا
عواقبی برای
آنها نداشت.
بر اساس
گزارش نشریه
سوئیسی «ولتوخه»
(Weltwoche)، «کافور» ( KFOR-Kosovo Force) در گزارش
محرمانه مورخ
10 مارس 2004، این
گروه را به
عنوان «قویترین
سازمان
جنایتکار» در
منطقه توصیف
کرده و نوشته
است که «راموش
هارادینای»
همچنین بر توزیع
کمکهای
امدادی
بشردوستانه
نظارت کامل
داشته و از آن
به عنوان
ابزار قدرت
سوءاستفاده
مینماید.
نام «راموش
هارادینای» اغلب در
مورد درهمتنیدگی
جنایت سازمان
یافته با
سیاست مطرح میشود.
روزنامه
هفتگی سوئیس
«ولتوخه» (Weltwoche)
شماره 43 سال 2005
به نقل از
تجزیه و تحلیل
سرویس اطلاعات
فدرال (BND) کشور
سوئیس در مورد
جنایت سازمان
یافته در کوزوو
مورخ 22 فوریه 2005 در
مورد «راموش
هارادینای»
نوشت:
«ساختار
خانواده در
محیط «راموش
هارادینای»
خصوصیت
طایفگی داشته
و در منطقه
«دچان» (Deçan)
تمام طیف
فعالیتهای
جنایی، سیاسی
و نظامی که
تأثیر بسزایی
در وضعیت
امنیتی کل
کوزوو دارد،
در برمیگیرد.
این طایفه
حدود 100 عضو
دارد و در قاچاق
مواد مخدر،
سلاح و تجارت
غیرقانونی کالاهای
مشمول تعرفههای
گمرکی دخالت
دارد. همچنین
ارگانهای
محلی دولتی را
زیر نفوذ
دارند»
بر اساس
گزارشی در
«برلینر
سایتونگ» (Berliner
Zeitung)
که به تجزیه و
تحلیل BND نیز
اشاره شده
است، طایفه
خانواده به
رهبری «راموش هارادینای»
یکی
از سه حوزه
مورد علاقه
جنایت سازمان
یافته در
کوزوو را
کنترل میکند.
وی در مقام
فرماندهی
منطقهای خود «به
ویژه در قاچاق
سیگار، تجارت
سوخت و اخاذی
مشارکت داشت».
طایفه وی در
قاچاق مواد
مخدر به اروپا
دست داشته و
همچنین تجارت
جنایی خود را
از طریق شرکتهای
بدلی در
کشورهای غربی
انجام میدهد.
بر اساس تجزیه
و تحلیل طبقهبندی
شده محرمانه
توسط «کافور» ( KFOR-Kosovo Force)، وی
همچنین در
قاچاق اسلحه و
اتومبیلهای
سرقتی و تجارت
انسان با
روسپیها دست
داشته است. وی
به همراه
برادرش توزیع
وسایل امدادی
بینالمللی
در کوزوو را
کنترل و توزیع
میکند. از
این گذشته وی
بسیاری از صربهای
را سرکوب
کرده،شکجه
داده، به آنها
تجاوز نموده و
به قتل رسانده
است. او با
تجاوز وحشیانه
به زنان جوان
صرب و همچنین
شکنجه و
آوارگی فقرا ،
ضعیفان و
سالمندان این
هدف را دنبال
میکند که خود
را از «شرّ»
سربازان و حتی
ساکنان صرب در
کوزوو رها
کند.
در ماه مارس
سال 2005 دادگاه
کیفری بینالمللی
لاهه با فشار
امپریالیسم
اروپا و علیرغم
مخالفت
آمریکا، علیه
«راموش
هارادینای» اتهاماتی
را مطرح کرد. وی تحت
فشار اروپا و
تضمین و حمایت
آمریکا، خود
را به دادگاه لاهه
معرفی نمود و
«بی گناهی»
خویش را اعلام
کرد. وی در بدو
امر بازداشت
شد، اما سه
ماه قبل از شروع
محاکمه با
فشار آمریکا
آزاد گردید.
وی به کوزوو
بازگشت و با
اجازه رسمی
دادگاه سازمان
ملل متحد به
فعالیتهای «انساندوستانه»
سیاسی ادامه
داد. با این
حال، بر اساس
الزام دادگاه
«راموش
هارادینای»
مجبور بود تا
برای مشروعیت
بخشیدن به
فعالیتهای
خود از موسسه
(نمایندگی
اداری موقت
سازمان ملل
متحد در
کوزوو) (UNMIK- United Nations
Interim Administration Mission in Kosovo) تأئیدیه
دریافت کند که
کرد. در پایان
فوریه 2007، «راموش
هارادینای» به
زندان لاهه
بازگشت. محاکمه
وی در 5 مارس در
دادگاه لاهه
آغاز شد. ادامه دارد
نقل
از توفان
ارگان مرکزی
حزب کارایران
شماره 260 آبان
1400
www.toufan.de
لینک چند
وبلاگ حزبی
وبلاگ
توفان قاسمی
http://rahetoufan67.blogspot.se/
وبلاگ
ظفرسرخ
http://kanonezi.blogspot.se/
وبلاگ
کارگر آگاه
http://www.kargareagah.blogspot.se/
سایت کتابخانه
اینترنتی
توفان
http://toufan.org/ketabkane.htm
سایت
آرشیو نشریات
توفان
http://toufan.org/nashrie_tofan%20archive.htm
توفان در
توییتر
https://twitter.com/toufanhezbkar
توفان در
فیسبوک
https://www.facebook.com/hezbekar.toufan.3/
توفان
درفیسبوک به
زبان انگلیسی
https://www.facebook.com/pli.toufan?fref=ts
توفان
درشبکه
تلگرام
https://telegram.me/totoufan
[1][1] -
توضیحاٌ
اینکه این
جنایات در
زمان خودش بنا
بر مصالح
متجاوزان،
جنایت محسوب
نشد و تنها
بعد از ریختن
آبها از
آسیاب جنایت
جنگی محسوب
شد.