برای آزادی کارگران دربند بکوشیم،بکوشیم فریاد کارگران زندانی باشیم


كانون مدافعان حقوق كارگر مورخ 26 فروردین ماه با انتشار بیانیه  ای پیرامون آزادی دکتر فریبرز رئیس دانا و کارگران زندانی می نویسد:

 

 «فریبز رئيس دانا پس از گذراندن يك سال زندان و پايان دوران محكوميتش در روز دو شنبه 26/1/92 از بند 350 زندان اوين آزاد شد . جرم او آن بود كه در شب اعلام هدفمندي يارانه ها ت...وسط دولت، در يك مصاحبه اين طرح را ضد كارگران ومردم تحت ستم دانسته بود. در همان شب ماموران به منزل او ريخته ودر ساعت 12 شب اورا در برابر چشمان نگران فرزند خردسالش بازداشت كردند. او در دادگاه از موضع خود دفاع كرد و حاضر به پس گرفتن حرف خود نشد . در تمام مدت بازداشت هيچ تقاضایي را براي مرخصي و ساير حقوق قانونی زندانيان نكرد و همواره در زندان از مواضع خود كوتاه نيامد كه همانا دفاع از حقوق كارگران و زحمتكشان است. اكنون كه پس از سپري كردن دوران محكوميت خود از زندان آزاد مي شود ، صحت مواضع او در باره طرح هدفمندي يارانه ها بيش از پيش اثبات شده است. اين طرح كه به آزاد سازي قيمت ها و تورم لجام گسيخته انجاميده، هردم شكاف طبقاتي را در جامعه افزايش داده و زندگي فلاكت باري را بر مردم تحميل كرده است. همزمان با آزادی رییس دانا، رضا شهابی، عضو سندیکای شرکت واحد که جهت معالجه در مرخصی بود، با تمدید نشدن مرخصی اش به زندان بازگشت. تعداد زیادی از فعالین کارگری و اعضای سندیکای شرکت واحد به همراه فرزندان خردسال و خانواده ی نگران او، سرود خوانان با آرزوی آزادی اش، او را بدرقه کردند. رضا شهابی درحالی به زندان بازگشت که معالجات وی نیمه کاره مانده است.»


کارگران قهرمان ایران که به طور کلی مبارزات تاریخی گرانقدر و همپای آن تجارب تشکیلاتی و سندیکائی فراوانی را پشت سرگذاشته اند ، برای نیل به مطالبات و آرمانﻫﺎﻯ خود طی نسلﻫﺎﻯ گذشته متشکل و متحدانه مبارزه کرده و در این راه قربانیان بی شماری را در راه آمال و اهداف خود به جای گذاردهند. وضع وخیم اقتصادی ایران همراه با سرکوب هر نوع آزادیﻫﺎﻯ صنفی، سیاسی و اجتماعی بر دوش این طبقه که آفریننده ثروت و پیشرفت و ترقی است سنگینی می کند. با این حال کارگران ایران هرگز برای احقاق حقوق خود از تکاپو نیافتاده و با اعتصاب، تحصن، راهپیمائی و کم کاری هر چند غیر متشکل، هم اکنون در صف مقدم مبارزات اجتماعی در این برهه از تاریخ ایران قراردارند. صدها اعتصابات کارگری در سالهای اخیر نشان از رشد جنبش کارگری دارد که تشکیل سندیکاهای مستقل از دولت را در رأس برنامهﻫﺎﻯ خود قرار داده است. تأسیس سندیکای شرکت واحد، سندیکای هفت تپه و اتحادیهﻫﺎﻯ مشابه و پیکار متحد کارگران در این سندیکاها نمونهﻫﺎﻯ درخشان و گام ارزشمندی است که رژیم ضد کارگری جمهوری اسلامی را به وحشت انداخته است. سرکوب مستمر تشکلات نوپای کارگری و دستگیری رهبران آن تا کنون نتوانسته است خللی در ارادۀ این کارگران شریف و مبارزوارد سازد.

رژیم سرمایه داری جمهوری اسلامی که مرگش را در تشکلات مستقل کارگری، اتحاد طبقاتی و آگاهی کارگران می بیند  باردیگر رضا شهابی را به زندان افکنده است و تلاش دارد  با فشار روحی و در تنگنا قرادادن  اقتصادی بر خانواده او و یاران دربندش  مقاومت این کارگر شریف را درهم شکند تا بلکه مانع رشد و گسترش وهرگونه تشکل یابی کارگران این آفرینندگان ثروت جامعه گردد.لیکن این تلاشهای مذبوحانه بیهوده است ، چنین شرایطی موقتی است و نمی تواند ماندگار باشد. همان طور که متذکر شدیم  مبارزه کارگران ایران نزدیک به دو قرن است که در اشکال متنوع ادامه دارد و دیدیم که سرانجام همین کارگران قهرمان صنعت نفت بودند که در انقلاب بهمن 57 با اعتصاب درخشان خود کمر رژیم منفور پهلوی را شکستند و در براندازی او نقش تعیین کننده ای ایفا نمودند. هراس رژیم سرمایه داری اسلامی از کارگران ایران بی دلیل نیست اواز یگانگی و تشکیلات کارگران ایران وحشت دارد و ازهمین رو برای بقای منحوسش دست به هرجنایتی می زند.

 در آستانه اول ماه مه خواست آزادی فوری و بی قید و شرط کارگران زندانی و همه زندانیان سیاسی را برجسته کنیم. از حقوق کارگران و حق داشتن سندیکای مستقل حمایت کنیم، بکوشیم فریاد کارگران زندانی باشیم.

سرکوب وحشیانه کارگران، کارگرانی که بدنبال تحقق اضافه دستمزد وتلاش جهت تاسیس اتحادیه های صنفی مستقل و یا دریافت حقوق معوقه خود هستند نفرت انگیز، ضد بشری و عملا بنفع امپریالیستها و صهیونیستها این جنگ افروزان بین المللی است.

 

به نقل ازتوفان الکترونیکی شماره 82 نشریه الکترونیکی حزب کارایران ردیبهشت 1392

www.toufan.org