بیانیه
۲۱ تشکل مستقل کارگری پیرامون اعتراضات
خیابانی مردم
یازده
دی ماه ۱۳۹۶
آن هنگام که حکومتگران به بن
بست رسیده باشند و هیچ راهحلی برای برون رفت از بحرانهایی
که خود بدست خویش ساختهاند، نداشته باشند و مردمِ به تنگ آمده از ظلم و
بیداد، دیگر حاضر نباشند همانند گذشته تن به ستم دهند، هنگام اعتراضات
گسترده و زیر و رو کننده اجتماعی فرا میرسد.
چنین
است که اینک، مردم به تنگ آمده از ستم و سرکوب و گرانی و فقر و
بیکاری، از چهار روز پیش در ابعادی سراسری
خیابانها را از آن خود کردهاند و و در صفی متحد و یکپارچه
خواستهای خود را برای پایان دادن به وضعیت جهنمی
موجود فریاد میکشند.
مطالباتی که امروزه
زمینهی راهپیمائیها و تجمعات سراسری تودههای
زحمتکش مردم ایران را با محوریت اعتراض به گرانی و فقر و
بیکاری فراهم کرده است، سالهاست از سوی کارگران، معلمان،
دانشجویان، پرستاران و همه اقشار زحمتکش جامعه فریاد زده شده و حکومتگران
بدون هیچ توجهی به آنها مشغول چپاول و غارت ثروتهای
اجتماعی بودهاند.
آن چیزی که امروز ما
در خیابانهای شهرهای مختلف شاهد آنیم فوران خشم انباشته تودههای مردم
زحمتکش ایران از غارت و اختلاسهای میلیاردی بالاترین
مقامات حکومتی و افراد و موسسههای مالی وابسته به حوزه قدرت در
یک سو و فقر و سیهروزی میلیونی مردم در
سوی دیگر، تا بیکاری میلیونی کارگران و
جوانان، ضربوشتم دستفروشان و کشتار کولبران، تحمیل دستمزدهای
چندین برابر زیر خط فقر به کارگران و مزد بگیران زحمتکش و
برپائی بساط شلاق و زندان و دار و درفش علیه هرگونه حقطلبی و
آزادیخواهی است.
کسانیکه تا دیروز
هرگونه اعتراضات کارگری و مردمی حقطلبانه را با اتهامات
امنیتی و محاکمه و زندان جواب میدادند و اینک در برابر
خشم توفنده میلیونی مردم ایران، اعتراضات بر حق آنان را
فتنه و فتنهگری مینامند باید بدانند که دیگر زمان
تغییرات بزرگ و انسانی در این مملکت فرا رسیده است
و هیچ نیروی سرکوبی را یارای مقاومت در برابر
حق طلبی و آزادیخواهی ما کارگران و مردم ایران نخواهد بود.
امری که در این
میان روشن است و ما همراه با تودههای زحمتکش مردم ایران آنرا
فریاد میزنیم این است که باید خواستهای ما
مردم برای پایان دادن به فقر و سیهروزی به کرسی
نشانده شود، باید بساط هرگونه سرکوب و اختناق و زندان برچیده شود،
باید همه زندانیان سیاسی آزاد و غارتگران ثروتهای
اجتماعی و عاملین و آمرین سرکوب و اختناق در هر مقام و
منصبی مورد بازخواست و محاکمه قرار گیرند، باید اموال به غارت
رفته مردم در موسسههای مالی عودت داده شود، باید حداقل مزد
کارگران و کارکنان دولت و بخش خصوصی تا پنج برابر مبلغ کنونی
افزایش و حقوقهای نجومی صاحب منصبان حکومتی برچیده
شود، باید برپائی تشکلهای مستقل کارگری و مدنی و
آزادی بیقید و شرط بیان، مطبوعات و آزادی
فعالیت احزاب برقرار و تضمین شود و باید هر آنچه که خواست تودههای
میلیونی مردم ایران است به سرعت محقق گردد.
بدیهی است هرگونه
عدم توجه نسبت به تحقق خواستهای کارگران و مردم زحمتکش ایران از
طریق عوامفریبی یا دست بردن به سرکوب گسترده اعتراضات و
یا تلاش برای سوار شدن به موج اعتراضات مردمی از سوی جناحهای
حکومتی و اپوزیسیون رانده شده از قدرت در گذشته و حال، راه به
جائی نخواهد برد و اینبار، این ما کارگران و مردم ایران
هستیم که با اتحاد و همبستگی و تداوم اعتراضات، سرنوشت خود را رقم
خواهیم زد.
امضا کنندگان به ترتیب
حروف الفبا:
اتحادیه آزاد
کارگران ایران
اتحادیه
کارگران پروژه ای
انجمن های
صنفی کارگران پایپینگ عسلویه – پارس جنوبی ، کنگان
، ماهشهر، آبادان ، اراک و شازند
انجمن صنفی
معلمان شهر ری انجمن صنفی کارگران برق و فلز
کرمانشاه
انجمن صنفی
مستقل معلمان خراسان
سندیکای
نقاشان استان البرز
سندیکای
کارگران شرکت واحد
سندیکای
کارگران نیشکر هفت تپه
سندیکای
کارگران نقاش و تزئینات
سندیکای
رانندگان و کامیونداران زنجان
سندیکای
رانندگان و کامیونداران بابل
سندیکای
مدرسان آزاد
شورای
صنفی معلمان تهران
کانون مدافعان حقوق
کارگر
کمیته
پیگیری ایجاد تشکل های کارگری
کانون مدافعان حقوق
کارگر
کمیته
هماهنگی برای ایجاد تشکل های مستقل و آزاد کارگران
کمیته
پیگیری برای ایجاد تشکل های مستقل و آزاد
کارگری
کانون صنفی
معلمان بوشهر
کانون صنفی
معلمان ورامین